Surround μίξη και τεχνικές σε format 5.1.

Abstract

Στο εγχειρίδιο αυτό θα μελετήσουμε και θα προσπαθήσουμε να «εμπεδώσουμε» τον ήχο surround, ξεκινώντας από τη φυσιολογία του ανθρώπινου αυτιού και το πώς αντιλαμβανόμαστε τους ήχους, μέχρι το format κωδικοποίησης και τα mastering standards για ένα surround downmix. Αρχικά να πούμε πως, φωνή και οι υψηλότεροι τόνοι μπορεί να αναφέρονται στο δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου, ενώ ο ρυθμός και οι χαμηλότεροι τόνους μπορεί να υποστηριχθούν στο αριστερό ημισφαίριο. Αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα πλεονέκτημα όταν κανει panning μια φωνή προς τα δεξιά, για να δώσει την αίσθηση της απόστασης και αριστερά, για να συνδεθεί με το ρυθμό. Δίνοντας έναν απλό ορισμό, ο surround ήχος είναι μια τεχνική για τον εμπλουτισμό της ποιότητας του ήχου αναπαραγωγής από τη πηγή ήχου, με επιπλέον κανάλια ήχου από ηχεία που περιβάλλουν τον ακροατή, παρέχοντας ήχο από μία ακτίνα 360ο στο οριζόντιο επίπεδο (2D). Μελετώντας τον surround ήχο, θα δούμε ποιες είναι οι τεχνικές ηχογράφησης και τοποθέτησης μικροφώνων, όπως επίσης και πώς τοποθετούνται τα ηχεία για τη σωστή ακρόαση. Πολύ σημαντικό είναι το κεφάλαιο 5, όπου θα δούμε πώς μιξάρουμε για να έχουμε surround άκουσμα, όπως επίσης τις τεχνικές panning που χρησιμοποιούμε και τι κάνουμε με το κεντρικό κανάλι για να έχουμε το αποτέλεσμα που μελετάμε. Το 5,1 standard είναι ένας συμβιβασμός που αντιπροσωπεύει την καλύτερη πιθανότητα που έχουμε προς το παρόν για να βελτιώσουμε την χωρική εμπειρία που προσφέρεται από δύο (2) stereo κανάλια. Ο ήχος surround μας δίνει τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε κάτι που λειτουργεί σε μεγαλύτερο εύρος ακουστικών θέσεων από ότι δύο (2) stereo κανάλια, δεν χάνεται γρήγορα όταν κάποιος κινείται μακριά από τη θέση ακρόασης και βελτιώνει την χωρική ακουστική εμπειρία. Τέλος, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι προσπαθώντας να δημιουργήσουμε μια surround «εικόνα», γύρο από τη θέση ακρόασης, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε βασικούς κανόνες ψυχοακουστικής, μιας και το αποτέλεσμα ειναι μια ψευδαίσθηση.

In the following project we will try to understand thoroughly the “surround” sound, dealing with the structure of the human ear, the perception of the sound, the coding formats and the mastering standards for a surround downmix. First and foremost, we have to underline the fact that the voice and the higher tones are recognized from the right hemisphere of the brain, whereas, the rhythm and the lowest tones can be distinguished from the left hemisphere. In addition, we have to mention, that when we use the panning technique a voice to the right gives the feeling of distance, though, a voice to the left connects to the rhythm. Furthermore, the surround sound can be defined as a technique which enriches the quality of the sound from the source of it, with extra speakers which environ the listener, and provide them with sound in a range of 360 degrees on a horizontal level. (2D) Moreover, by studying the surround sound we will apprehend which are the techniques of recording and setting microphones, as well as, how we place the speaker for the proper hearing. Also, chapter 5 is a significant one since it deals with how we mix the sound so as to have a surround outcome, the panning techniques and what we do with the central channel in order to have the right conclusion. Finally, on our attempt to create a surround image around the hearing spot, we have always bear in mind the basic rules of psychoacoustic, since the result is an illusion.