Η συνεισφορά του αγροτουρισμού στην τοπική οικονομία. Η περίπτωση της Ανατολής Ιεράπετρας.

Abstract

Σε μια Ελλάδα που τα τελευταία χρόνια οι παγκόσμιες πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις έχουν οδηγήσει σε ύφεση όλους τους τομείς της, ωστόσο ο τουρισμός παραμένει ένας δυνατός τομέας ανάπτυξης. Πώς μπορεί λοιπόν η Ελληνική οικονομία να ανακάμψει εν μέσω μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης που πλήττει σχεδόν στο σύνολό της όλη την Ευρώπη; Η απάντηση σε αυτήν την ερώτηση είναι απλή. Ο τουρισμός ανοίγει παράθυρο για διέξοδο από η κρίση, με τις πολλές εναλλακτικές μορφές του, δίνοντας ευκαιρίες σε ανθρώπους που θέλουν να ασχοληθούν με αυτόν. Οι εθνικές οικονομίες του μέλλοντος θα διαμορφώνονται από δράσεις πολυπολιτισμικών ή πολυφυλετικών κοινωνιών, αφού οι ονομαζόμενοι «οικονομικοί μετανάστες» θα είναι αυτοί που στις χώρες του δυτικού κόσμου όπου αναζητούν την τύχη τους θα παίζουν όλο και πιο πολύ σημαντικό ρόλο στην ύπαρξη των οικονομικοκοινωνικών κρατικών συστημάτων και στην ευημερία των «γηγενών» λαών. Φαίνεται πως αυτό το έχουν κατανοήσει καλώς τα ευρωπαϊκά κράτη και ήδη έχουν βάλει πλώρη για την «πολιτική ενοποίηση» τους, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τη νέα πραγματικότητα. Σε αυτή τη νέα πραγματικότητα κινείται και η ελληνική οικονομία και κοινωνία, που για τη μελλοντική «επιβίωση» τους πρωτεύοντα ρόλο πρόκειται να παίξουν οι αλλοδαποί μετανάστες και οι αλλοδαποί τουρίστες. Αυτών των δεύτερων μελετούμε τρόπους προσέλκυσης και αξιοποίησής τους από τη χώρα μας, ώστε να πολλαπλασιάσουμε τις ωφέλειές μας από την επίσκεψή τους, ωφέλειες οι οποίες θα εκφραστούν ως ευεργετικά και θετικά αποτελέσματα πάνω στο πιο «αδικημένο» τμήμα του πληθυσμού μας, στους αγρότες. Καταπιανόμαστε, λοιπόν, με τον αγροτουρισμό, μελετώντας τον ως «μορφή τουρισμού» που πρόκειται να δώσει ξανά ζωή στην ύπαιθρο και στον αγροτικό χώρο. Ο αγροτουρισμός έχει καθιερωθεί ήδη ως όρος της οικονομικής επιστήμης και χρησιμοποιείται συχνά από τους απασχολούμενους με τα θέματα της αγροτικής οικονομίας ή της τουριστικής οικονομίας. Για τους λεξικογράφους: «αγροτουρισμός είναι η οργανωμένη τουριστική δραστηριότητα, κατά την οποία εξασφαλίζεται στους τουρίστες η δωρεάν διαμονή σε αγρόκτημα με αντάλλαγμα τη συμμετοχή τους στις αγροτικές δραστηριότητες». Ο αγροτουρισμός είναι μια χειροπιαστή πραγματικότητα ηλικίας τουλάχιστον πενήντα ετών, στις ανεπτυγμένες χώρες της Ευρώπης και μια καινούρια εμπειρία σχεδόν είκοσι πέντε ετών, για την ελληνική οικονομία και κοινωνία. Πρόκειται για μια «νέα πραγματικότητα» που πραγματώνεται κατά διαφορετικό τρόπο στις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης από ότι στην Ελλάδα. Οι μεν πρώτες έχουν ως αφετηρία την ψυχαγωγία του κουρασμένου ανθρώπου των πόλεων, η δε Ελλάδα αποσκοπεί στο να «τονώσει το αγροτικό εισόδημα». Οι δύο προαναφερθείσες διαφορετικές αφετηρίες είναι αυτές που μπορούν να προδιαγράψουν και το μέλλον του αγροτουρισμού και να οιωνίσουν θετικές ή μη εξελίξεις. Η ευρωπαϊκή εμπειρία και πραγματικότητα έχει ως τώρα αποδείξει ότι ο αγροτουρισμός κινείται σε πλαίσιο που το καθορίζουν: η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, ο σεβασμός στη λαϊκή αρχιτεκτονική και τη λαϊκή παράδοση, η αναβίωση τελετουργικών παλαιών εθίμων, η άδολη ανθρώπινη επαφή και άλλα, από τα οποία έχουν να ωφεληθούν οι άνθρωποι των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων. Η ελληνική εμπειρία κινείται ασφαλώς στο ίδιο πλαίσιο, αλλά οι παροχές των αγροτουριστικών υπηρεσιών φαντάζουν στους ανθρώπους των πόλεων σαν «… το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς μας»!, σαν τους φτωχούς ξεχασμένους συγγενείς στο χωριό που περιμένουν το «ξεροκόμματο» του … από καιρού μεταναστεύσαντος δικού τους και που για χρόνια «είχε ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του».

During the last few years the global political and economic developments have led Greece to recession in all sections, tourism though remains a strong growth area. So how Greek economy will recover in the middle of an economic crisis that is striking almost entirely the whole Europe? The answer to this question is simple. Tourism opens a window for a way out of the crisis with his many alternative forms, giving opportunities to people who want to deal with him. The national economies of the future will be shaped by actions of multicultural or multiracial societies, since the so-called “economic migrants” will be the ones in western countries where they are going to look for their luck and they will play an increasingly more important role in the existence of socioeconomic systems of the government and the welfare of the ‘indigenous” peoples. The well- European countries seem to have understood that and have already set sail for the “political integration”, taking into serious consideration the new reality. In this new reality is also moving the Greek economy and society, which for a future “survival” their primary role will be played by foreign immigrants and foreign tourists. These second we study the ways of attracting and exploitation of our country, to multiply the benefits of their visit, benefits that will be expressed as beneficial and positive results on the most unprivileged section of our population, the farmers. So we undertake with agritourism, studying him as “a form of tourism” which will give life back to the countryside and rural areas. Agritourism is already established as a condition of the economic science and often used by employees to the issues of rural economy or tourist economy. For lexicographers: “Agritourism is the organized tourist activity, during which tourists are free to stay in the farm in exchange their participation in agricultural activities.” Agritourism is a tangible reality at least fifty years in developed countries in Europe and a new experience almost twenty five years for the Greek economy and society. This new reality it is realized differently by the member countries of the European Union than in Greece. The former ones are based on the entertainment of the tired man of the cities, and Greece aims to “boost the rural income.” The above two different origins are those who can prescribe and the future of rural tourism, with positive developments or not. The European experience and reality has so far demonstrated that the agritourism moves in a context that define it: the protection of natural environment, respect for the folk architecture and folklore revival ritual old customs, the honest human contact with others, which are designed to benefit people of European cities. The Greek experience is certainly moving in the same frame, but the benefits of rural tourism services seems to the people of the cities as “the wooden treadle of our grandmother”, like the poor forgotten relatives in the village waiting for the “pittance” from…the time of their migration and who for years they “had thrown black stone behind them”.