Η οικονομική ευημερία έχει σχέση με το δείκτη ευτυχίας ενός λαού, μιας κοινωνίας. Μύθος ή αλήθεια; Σχολιάστε στο πλαίσιο της κρίσης.

Abstract

Στην παρούσα εργασία εξετάζεται το θέμα της σχέσης της οικονομικής ευημερίας ενός λαού με την ευτυχία τους, επικεντρώνοντας την ανάλυση στην περίπτωση της Ελλάδας. Αρχικά, υπάρχουν διάφορες θεωρητικές προσεγγίσεις οι οποίες κατά καιρούς έχουν θεμελιώσει την έννοια αλλά και τους τρόπους με τους οποίους επιτυγχάνεται η οικονομική ευημερία μέσα στην κοινωνία. Από αυτές τις προσεγγίσεις, σε εμπειρικό επίπεδο, έχει καθιερωθεί ο λεγόμενος Δείκτης Ευτυχίας των χωρών, ο οποίος περιγράφει ποσοτικά το πόσο ευτυχισμένος είναι ο τόπος ή μια χώρα. Χρησιμοποιείται από διεθνείς οργανισμούς όπως η Παγκόσμια Τράπεζα (World Bank), ο ΟΟΣΑ (OECD) και, στην Ελλάδα, η Τράπεζα της Ελλάδος (Bank of Greece). Τα τελευταία χρόνια, ο Δείκτης Ευτυχίας, τόσο διεθνώς όσο και στην Ελλάδα, παρουσιάζει μια κάμψη η οποία αντιστοιχεί σε χαμηλό επίπεδο οικονομικής ευημερίας. Η οικονομική αυτή ευημερία αντανακλάται και στην πορεία των επιχειρήσεων μέσω της ανάπτυξης ενός βιώσιμου ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος. Στην εμπειρική ανάλυση που πραγματοποιήθηκε, χρησιμοποιήθηκαν δύο ερωτηματολόγια τα οποία διανεμήθηκαν σε 56 νοικοκυριά της Αθήνας και σε 40 επιχειρήσεις (συγκεκριμένα στο Δήμο Αθηναίων), για να διαπιστωθεί αν πράγματι υπάρχει σχέση μεταξύ αυτών των εννοιών. Όπως προέκυψε, τόσο ο δείκτης ευτυχίας τους όσο και το επίπεδο οικονομικής ευημερίας για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις ήταν ιδιαίτερα χαμηλά, πράγμα που οδήγησε στο συμπέρασμα ότι η σχέση τους αυτή φαίνεται ιδιαίτερα σημαντική. Εν κατακλείδι, ο δείκτης ευτυχίας, έτσι όπως χρησιμοποιήθηκε στη παρούσα εργασία, δείχνει να έχει σχέση τόσο με τα οικονομικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά των ατόμων όσο και με την ανάπτυξη του βιώσιμου ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος των επιχειρήσεων, συστατικά στοιχεία της ευημερίας. Συνεπώς, ο δείκτης ευτυχίας αποτελεί ένα «σήμα» το οποίο δείχνει το επίπεδο οικονομικής ευημερίας ενός λαού ή μιας χώρας, παρά το γεγονός ότι η σχέση αυτή είναι κάπως αμφίδρομη αν ληφθούν υπόψη και τα μειονεκτήματα του εν λόγω δείκτη αλλά και της ίδιας έρευνας.

In the present thesis is investigated the question of the relationship of the economic welfare of a people with their happiness, focusing the analysis in the Greek households and businesses. Initially, there are several theoretical approaches that, occasionally, have embedded the concept and the ways in which the economic welfare in a society is present. Of these approaches, at the empirical level, it has been established the so-called Happiness PlanetIndex (HPI) of countries, which describe, quantitatively, how happy a place or a country is. It is also used by international organizations such as the World Bank, the OECD and the Bank of Greece. In recent years, the happiness index level, both internationally and in Greece, is showing a decline which corresponds to a low level of economic welfare. This economic welfare is reflected in the course of business through the development of a sustainable competitive advantage. The empirical analysis that was carried out via questionnaire distributed to 56 households of Athens as well as to 40 businesses (specifically in the Municipality of Athens), to see if there is a relationship between these concepts. It was deduced that both households and businesses ’happiness index and their level of economic welfare were particularly low, which led to the conclusion that their relationship seems particularly important. In conclusion, the happiness index, as used in the present work, seems to have a relation to both economic and social characteristics of individuals as well as the development of sustainable competitive advantage of companies, which are all components of economic welfare. Therefore, the happiness index is a signal which indicates the level of economic well-being of people or a country, despite the fact that this relationship is somewhat bidirectional due to the drawbacks of this indicator’s usage.