Αστικό και περιαστικό πράσινο της Αττικής. Χαρακτηριστικά και κριτήρια δημιουργίας του.

Abstract

Η Αρχιτεκτονική του Τοπίου είναι ο βασικότερος -ίσως- παράγοντας που ευθύνεται για το αισθητικό αποτέλεσμα που παράγει η κάθε πόλη. Κανένα μνημείο, κανένα οικοδόμημα ή έργο δεν είναι δυνατόν να αναδειχθεί χωρίς τον περίγυρο του, χωρίς τον περιβάλλοντα χώρο του. Επίσης, ο περιβάλλοντας χώρος και οι δυνατότητες που αυτός παρέχει στην αρχιτεκτονική διαμόρφωση, αποτελούν (και αποτελούσαν ανέκαθεν) βασικό κριτήριο επιλογής της χωροθέτησης των κτιριακών έργων (μνημείων ή μη). Ο χώρος που περιβάλλει τα οικοδομήματα αποτελεί πεδίο εφαρμογής της αρχιτεκτονικής του τοπίου. Ασχέτως από το μέγεθος ή την πολεοδομική (και οικονομική) σημασία του, κάθε χώρος που, μετά από σωστή μελέτη και καλή εφαρμογή της μελέτης αυτής, αποδίδεται στους χρήστες του, αναβαθμίζει όχι μόνο τη συγκεκριμένη περιοχή, αλλά και την ποιότητα της ζωής των πολιτών. Μία τοπιακή σύνθεση εντάσσεται στον αστικό ιστό ή τον περιβάλλει. Στην παρούσα πτυχιακή εργασία επιχειρείται ο προσδιορισμός όλων εκείνων των αρχών (παραγόντων), περιοριστικών ή μη, που πρέπει να διέπουν ένα νέο σχέδιο ή σχέδιο ανάπλασης του αστικού ή περιαστικού πρασίνου, έτσι ώστε αυτό να καθιστά βιώσιμο το ευρύτερο περιβάλλον, και να προσφέρει ποιότητα στη ζωή. Η περιοχή που μελετείται είναι η Αττική και ιδιαίτερα η πόλη της Αθήνας. Γίνεται μία απόπειρα εκτίμησης των υπαρχόντων πνευμόνων πρασίνου και προτείνονται λύσεις για τη βελτίωση της υπάρχουσας κατάστασης.