Ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις από το δεύτερο lockdown σε φοιτητές στην Ελλάδα.

Abstract

Η πανδημία Covid-19 έχει προκαλέσει αρκετές αλλαγές στις ζωές των ανθρώπων. Σημαντικότερη από αυτές τις αλλαγές είναι τα προβλήματα ψυχικής υγείας που έχουν αυξηθεί στους περισσότερους ανθρώπους. Λόγω αυτής της κατάστασης, η θέση της κοινωνικής εργασίας είναι πολύτιμη μέσα στη κοινωνία, την οικογένεια αλλά και στα άτομα. Για όλα τα παραπάνω, οι κοινωνικοί λειτουργοί χρησιμοποιούν διάφορες προσεγγίσεις προκειμένου να διαχειριστούν τις καταστάσεις κρίσης, στη συγκεκριμένη περίπτωση αναφέρονται η παρέμβαση σε καταστάσεις κρίσεις καθώς και στο θεραπευτικό μέρος η γνωστικο-συμπεριφορική προσέγγιση. Η παρούσα μελέτη αφορά τις ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών από το δεύτερο lockdown στην Ελλάδα. Εκτός από την απειλή της υγείας, η επιστροφή στην μόνιμη κατοικία, η απομόνωση, η παντελής αποδιοργάνωση των ακαδημαϊκών προγραμμάτων και η αντικατάσταση τους από νέα διαδικτυακά και εξ αποστάσεως μαθήματα σε συνδυασμό με την αβεβαιότητα δημιούργησε μια νέα πραγματικότητα για την ακαδημαϊκή κοινότητα που επέφερε σύγχυση και αρνητικά συναισθήματα Η παρούσα πτυχιακή ερευνά την ύπαρξη και τα ποσοστά άγχους, κατάθλιψης και μετατραυματικού στρες με τη μέθοδο του ερωτηματολογίου και της ανάλυσης περιεχομένου, σε ένα δείγμα 58 ατόμων. Στα 58 άτομα που συμμετείχαν και απάντησαν στα ερωτηματολόγια διαφαίνεται πως η μοναξιά λόγω απομόνωσης και εγκλεισμού είναι ένας παράγοντας που έπαιξε ρόλο στην εμφάνιση κατάθλιψης, άγχους και μετατραυματικού στρες στις ηλικίες ενδιαφέροντος 18 έως 44 ετών. Επιπλέον το φύλο είναι ένας παράγοντας που επηρέασε ειδικά στην εμφάνιση μετατραυματικού στρες. Συμπερασματικά γίνεται αντιληπτό πως και οι φοιτητές αποτέλεσαν πληθυσμό που η πανδημία δεν άφησε ανεπηρέαστο και πως ο εγκλεισμός είχε αρνητικό αντίκτυπο στην ομαλή ψυχολογική κατάσταση τους. Τέλος, πέρα από την προσπάθεια ανάδειξης του προβλήματος σε αυτήν την εργασία προτείνονται τρόποι αντιμετώπισης και μείωσης αρνητικών συναισθημάτων σε μια προσπάθεια περιορισμού των συνεπειών.

The Covid-19 pandemic has caused several changes in people's lives. Most important οf these changes are the mental health problems that have increased in most people. Due to this situation, the position of social work is valuable in society, the family and individuals. For all of the above, social workers use a variety of approaches to manage crisis situations, in this case, the intervention in crisis situations are mentioned, as well as the cognitive-behavioral approach in the therapeutic part. The present study concerns the psychological and social effects of undergraduate and postgraduate students from the second lockdown in Greece. In addition to the threat of health, returning to permanent residence, isolation, and the complete disorganization of academic programs and their replacement by new online and distance learning combined with uncertainty, created a new reality for the academic community that brought confusion and negative emotions. This study investigates the existence and rates of anxiety, depression and post-traumatic stress using the method of questionnaire and content analysis, in a sample of 58 people. The 58 people who participated and answered the questionnaires, concluded that loneliness due to isolation and inclusion is a factor that played a role in the occurrence of depression, anxiety and post-traumatic stress at the ages of interest 18 to 44 years. In addition, gender is a factor that has had a special effect on post-traumatic stress disorder. In conclusion, it is understood that students were also a part of the population where the pandemic did not leave unaffected and that the inclusion had a negative impact on their normal psychological state. Finally, in addition to trying to highlight the problem in this work, we suggest ways to deal with and reduce negative emotions in an effort to limit the consequences of this pandemic.