Η διατροφή των Ελλήνων από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα.

Abstract

Η διατροφή των Ελλήνων έχει μεταλλαχθεί με το πέρασμα του χρόνου. Η κάποτε περιορισμένη σε ποικιλία καθημερινότητα, σιγά σιγά μετετράπη σε μία πλουσιότερη και αρκετά διαφορετική συνήθεια. Τα δημητριακά και τα φρούτα που κάποτε ήταν το κύριο μέρος της διατροφής, δεν είναι πλέον παρά ένα μικρό κομμάτι ενός πιο ανάμικτου τρόπου ζωής, επηρεασμένου όχι μόνο από τις γειτονικές χώρες, αλλά και από άλλες που βρίσκονται στην άλλη άκρη της γης. Η ανάπτυξη της γεωργίας έδωσε στους Έλληνες τη δυνατότητα να καταναλώνουν μεγαλύτερη ποικιλία γεωργικών προϊόντων, ακόμα και σε εποχές του χρόνου που παλαιότερα ήταν αδύνατον. Η δε κτηνοτροφία, κατέστησε δυνατή τη συχνότερη κατανάλωση διαφόρων κρεάτων. Η μεγαλύτερη διαφορά, όμως, επήλθε από την ανάπτυξη της τεχνολογίας, η οποία επέφερε καινούριες τροφές που παλαιότερα ήταν άγνωστες στο ελληνικό κοινό, εξωτικά φρούτα και μεταποιημένα τρόφιμα, τα οποία, παρ’ όλο που παρουσιάζουν έλλειψη, όσον αφορά τις διατροφικές τους αξίες, προσφέρουν μία ευπρόσδεκτη αλλαγή στους γευστικούς μας κάλυκες. Όλες αυτές οι εξελίξεις, όμως, δεν επήλθαν εν μία νυκτί. Η Ελλάδα έχει στο ιστορικό της πολέμους, λιμούς και κακουχίες, με αποτέλεσμα να συμβαίνουν διάφορα πισωγυρίσματα στην κατά τα άλλα ομαλή εξέλιξή της. Οι παγκόσμιοι πόλεμοι επέφεραν φτώχια και αρρώστιες, και η νοοτροπία του Έλληνα, όσον αφορά τη διατροφή του, δεν είχε ως επίκεντρο τη γεύση ή την διατροφική αξία, αλλά ξεκάθαρα την επιβίωση. Μεταγενέστερα, η οικονομική κρίση του 2012 έπληξε έντονα τον ελληνικό πληθυσμό, αφού η ανεργία άγγιξε πολύ υψηλά ποσοστά και για ακόμα μία φορά το φαγητό πήρε δευτερεύοντα ρόλο. Αργότερα, η σταδιακή ανάκαμψη της οικονομίας, οι παγκόσμιες μόδες, το κίνημα της χορτοφαγίας, του βιγκανισμού και άλλων διατροφικών ιδεολογιών, έσμιξαν με την παραδοσιακή μεσογειακή διατροφή, επιστρέφοντας έτσι στις ρίζες, όταν το κρέας ήταν δυσεύρετο και όχι κάτι που ο μέσος πολίτης κατανάλωνε καθημερινά. Αδιαμφισβήτητα όμως, το 2020, μαζί με την παγκόσμια πανδημία, έφερε και αλλαγές στη διατροφή. Η απαγόρευση κυκλοφορίας σήμαινε και απαγόρευση άσκησης και η γενική αδιαφορία για την εξωτερική εμφάνιση, σε συνδυασμό με τις ατελείωτες ώρες στο σπίτι, γέννησαν έναν λαό με πολύ χρόνο για γαστριμαργικούς πειραματισμούς, εάν και εφόσον ήταν αρκετά οικονομικοί, αφού για ακόμα μία φορά η οικονομία έπασχε.

Mediterranean food has achieved a status of a healthy cuisine and is appreciated worldwide. This project studies the roots of Mediterranean diet and how it came to exist in Greece, from ancient times when wine, cereals and olive oil were prominent parts of the people’s daily diet. The rich history of Greece and Europe served to shape the diet which is constantly changing and developing. Through wars and famine little bits and pieces formed today’s habits, rich with natural oils, vegetables and legumes and low in meat. Its beneficial qualities have been studied and it has been proven that adherence to the Mediterranean diet can have some significant physical and even medical benefits, such as lower risk of heart condition, a longer lifespan and a higher amount of essential minerals and vitamins. In modern Greece, and more specifically in cities, there is not as much adherence as in more rural areas. This is partly due to the greater availability of fast foods in the cities and the lack of physical activity compared to their rural counterparts. Still, studies have shown that even though childhood obesity can grow until the ages of 9-11, it starts to drop after that while the person experiences adolescence. Another study has deduced that by adhering to the Mediterranean diet, one can lose weight while simultaneously improving their general well being.