Προσέγγιση των επιπτώσεων της σχιζοφρένειας στο οικογενειακό περιβάλλον του ασθενούς- Μια βιβλιογραφική ανασκόπηση.

Abstract

Σε πολλές κοινωνίες, τα μέλη της οικογένειας είναι τώρα οι πρωταρχικοί φροντιστές ασθενών με ψυχική ασθένεια, που αναλαμβάνουν ευθύνες παραδοσιακά υπό την αρμοδιότητα των νοσοκομείων και των ιατρών. Αυτή η αλλαγή στη δυναμική της οικογένειας έχει σημαντικό συναισθηματικό και οικονομικό κόστος. Ο σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να εξετάσει τις σημαντικές μεταβολές στην οικογενειακή δυναμική που συμβαίνουν στους ασθενείς με σχιζοφρένεια. Η παρούσα εργασία επικεντρώνεται σε τρία βασικά σημεία: α) τις αλλαγές στην οικογένεια κατά την έναρξη της διαταραχής, β) τις συνέπειες για τα μέλη της οικογένειας ως αποτέλεσμα του ρόλου τους στη φροντίδα, γ) τις συνέπειες για τις επιπτώσεις του ρόλου της οικογένειας στη φροντίδα και δ) τις οικογενειακές παρεμβάσεις που αποσκοπούν στη μείωση της πολυπλοκότητας της οικογενειακής δυναμικής. Μετά την εξέταση και τη συζήτηση αυτών των δυσκολιών, συνάγεται το συμπέρασμα ότι, παρά τις προόδους στον τομέα, η μακροχρόνια οικογενειακή φροντίδα ενός ασθενούς με σχιζοφρένεια παραμένει ένας αγώνας. Η βελτίωση της φροντίδας θα απαιτήσει μεγαλύτερες επενδύσεις από την οικογένεια, το σύστημα ψυχικής υγείας και τις τοπικές και εθνικές κυβερνήσεις για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής της κοινωνίας γενικά και των ατόμων με σχιζοφρένεια ειδικότερα.

Ιn many societies, family members are now the primary caregivers of patients with mental illness, taking on responsibilities traditionally the responsibility of hospitals and doctors. This change in family dynamics has significant emotional and financial costs. The purpose of this paper is to examine the significant changes in family dynamics that occur in patients with schizophrenia. This paper focuses on three main points: a) the changes in the family at the onset of the disorder, b) the consequences for family members as a result of their role in care, c) the implications for the impact of the family's role in care, and d) family interventions aimed at reducing the complexity of family dynamics. After reviewing and discussing these challenges, it is concluded that despite advances in the field, long-term family care of a patient with schizophrenia remains a struggle. Improving care will require greater investment by the family, the mental health system and local and national governments to improve the quality of life for society in general and for people with schizophrenia in particular.