Το άγχος των ατόμων ηλικίας 20-45 και η σχέση του με τον αυτοκτονικό ιδεασμό.

Abstract

Εισαγωγή: Η αυτοκτονία αποτελεί ένα από τα ζητήματα που έχουν απασχολήσει την δημόσια υγεία και τους ειδικούς ψυχικής υγείας παγκοσμίως ανεξαρτήτως την χώρα. Μετά την οικονομική κρίση καθώς και μετά την έξαρση του ιού COVID-19 παρατηρείται αύξηση των αυτοκτονιών και των ψυχικών διαταραχών αντίστοιχα. Η σχέση του άγχους, συγκεκριμένα, με την αυτοκτονία δεν έχει αναπτυχθεί σημαντικά στην ελληνική βιβλιογραφία. Σκοπός της έρευνας αποτελεί η διερεύνηση της σχέσης αυτής καθώς και άλλους παράγοντες που επηρεάζουν την αυτοκτονικότητα όπως η κοινωνική υποστήριξη. Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε ποσοτική έρευνα μέσω ερωτηματολογίων που συμπληρώθηκαν ηλεκτρονικά από 480 άτομα στον ελλαδικό χώρο. Για την διερεύνηση του άγχους χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα 7 ερωτήσεων GAD-7 (GAD-7 των Dr. Robert L Spitzer, Janet B.W. Williams, Kurt Kroenke και συνεργάτες), για την διερεύνηση του αυτοκτονικού ιδεασμού χρησιμοποιήθηκε η 9 η ερώτηση του ερωτηματολογίου PHQ-9 (Rossom et al., 2017) και το ιστορικό ψυχικών διαταραχών προσδιορίσθηκε μέσα από αυτοαναφερόμενες ερωτήσεις για τους φίλους ή και την οικογένεια του ατόμου. Αποτελέσματα: Παράγοντες όπως το φύλο, το ιστορικό ψυχικών διαταραχών, το άγχος και η κοινωνική υποστήριξη του ατόμου φαίνεται να επιδρούν στην ανάδειξη του αυτοκτονικού ιδεασμού. Οι ίδιοι παράγοντες, εκτός του φύλου, επίσης, μπορούν να προβλέψουν αν υπάρχει αυτοκτονικός ιδεασμός ή όχι σε κάποιο άτομο. Η κοινωνική υποστήριξη φαίνεται να είναι απαραίτητη στην πρόληψη και την αντιμετώπιση της αυτοκτονίας. Συμπεράσματα: Η πρόληψη και η αντιμετώπιση της αυτοκτονίας αποτελούν σημαντικό μέρος της κοινωνικής εργασίας και ταυτόχρονα ελλιπείς στην βιβλιογραφία και την εκπαίδευση των επαγγελματιών. Ο,/Η κοινωνικός,-ή λειτουργός μπορεί να είναι το πρώτο άτομο που να εντοπίσει τον αυτοκτονικό ιδεασμό μέσω της πρώτης επαφής και του κοινωνικού ιστορικού και να προλάβει την αυτοκτονία, έχοντας βέβαια την κατάλληλη εκπαίδευση.

Background: Suicide is one of the issues that has plagued public health and mental health professionals worldwide regardless of the country. After the economic crisis as well as after the outbreak of the COVID-19 virus, there is an increase in suicides and mental disorders respectively. In particular, the relationship between anxiety and suicide has not assigned significantly in the Greek literature. The aim of the study is to investigate this relationship as well as other factors that affect suicide such as social support. Methods: Quantitative research was conducted through questionnaires that were completed electronically by 480 people in Greece. The GAD-7 7-item scale was used to investigate anxiety (GAD-7 by Dr. Robert L Spitzer, Janet BW Williams, Kurt Kroenke et al.), The 9th question on the PHQ-9 questionnaire was used to investigate suicidal ideation (Rossom et al., 2017) and the history of mental disorders was determined through self-reported questions about the person's friends or family. Results such as gender, history of mental disorders, anxiety and social support seem to affect the emergence of suicidal ideation. The same factors, apart from gender, can also predict whether or not a person has suicidal ideation. Social support seems to be essential in preventing and dealing with suicide. Conclusions: Suicide prevention and treatment are important parts of social work and at the same time, the literature and training of professionals are lacking of it. The social worker that has the appropriate education may be the first person to detect suicidal ideation through the first interaction and when receiving the social history.