Η ηθική παρενόχληση στον χώρο εργασίας στον δημόσιο τομέα του Ηρακλείου Κρήτης. Έρευνα στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου και Βενιζέλειο Νοσοκομείο Ηρακλείου.

Abstract

Η συγκεκριμένη μελέτη έχει σκοπό την διερεύνηση της ύπαρξης ή μη ύπαρξης του φαινομένου της ηθικής παρενόχλησης (mobbing) στους εργαζομένους των Δημόσιων Νοσοκομείων Ηρακλείου Κρήτης (Βενιζέλειο Νοσοκομείο Ηρακλείου και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου). Η εκπόνηση της παρούσας μελέτης κρίθηκε ιδιαίτερα σημαντική διότι αποτελεί συμφέρον για την κοινωνική εργασία να μελετηθεί ένα νέο φαινόμενο, αυτό της ηθικής παρενόχλησης στον χώρο εργασίας (mobbing), στο τοπικό επίπεδο του Νόμου Ηρακλείου. Η μελέτη εστιάζει στην λεκτική και μη λεκτική ηθική παρενόχληση, που ενδέχεται να δεχθεί το άτομο κατά την διάρκεια της εργασίας του, και πόσο συχνά έρχεται αντιμέτωπος ο εργαζόμενος με τέτοιες συμπεριφορές και σε τι βαθμό η ηθική βία επηρεάζει την ψυχική υγεία του. Επιπλέον η έρευνα αυτή επικαλείται να αναδείξει κατά πόσο ικανοποιημένοι είναι οι εργαζόμενοι από την εργασία τους. Όσον αφορά την ερευνητική διαδικασία, επιλέχθηκε η μεθοδολογία της ποσοτικής έρευνας. Μοιράστηκαν 119 ερωτηματολόγια εκ των οποίων τα 78 απαντήθηκαν ηλεκτρονικά μέσω της φόρμας ερωτηματολογίων της Google και τα υπόλοιπα 41 δια χειρός σε εργαζομένους των εκάστοτε νοσοκομείων. Η μέθοδος της δειγματοληψίας ήταν του διαθέσιμου δείγματος ή αλλιώς δείγμα ευκολίας και τα ερωτηματολόγια περιείχαν ερωτήσεις κλειστού τύπου. Οι θεματικοί άξονες του ερωτηματολογίου συμπεριλάμβαναν ερωτήσεις που απαντήθηκαν κλιμακωτά με τις επιλογές ποτέ, σπάνια, μερικές φορές συχνά και πολύ συχνά ή με τις επιλογές διαφωνώ απόλυτα, διαφωνώ, ούτε συμφωνώ ούτε διαφωνώ, συμφωνώ και συμφωνώ απόλυτα. Πέραν από τα κοινωνικό- δημογραφικά στοιχεία το ερωτηματολόγιο περιείχε τέσσερις θεματικές ενότητες: την απομόνωση του ατόμου από την εργασία του, τις ανεπιθύμητες συμπεριφορές στο άτομο, τις προσβλητικές συμπεριφορές και την ικανοποίηση του ατόμου από την εργασία του. Η συμμετοχή των γυναικών στην συμπλήρωση του ερωτηματολογίου ήταν υψηλότερη σε σχέση με την συμμετοχή των ανδρών που ήταν χαμηλότερη. Τα αποτελέσματα της έρευνας δεν αποδεικνύουν ιδιαίτερα την εμφάνιση ηθικής παρενόχλησης στα δυο αυτά δημόσια νοσοκομεία. Συμπερασματικά, το προσωπικό του Βενιζελείου Νοσοκομείου ήταν πρόθυμο να απαντήσει στο ερωτηματολόγιο της ερευνάς μας, ενώ το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο δεν δέχτηκε να συμμετάσχει επίσημα στην ερευνά.

The purpose of this study is to investigate the existence or non-existence of the phenomenon of moral harassment (mobbing) in the employees of the Public Hospitals of Heraklion, Crete (Venizelio Hospital of Heraklion and the University Hospital of Heraklion). The elaboration of the present study was considered particularly important because it is in the interest of social work to study a new phenomenon, that of moral harassment in the workplace (mobbing), at the local level of the Law of Heraklion. The study focuses on the verbal and non-verbal moral harassment that a person may receive during his/her work, and how often he is confronted with such behaviors and to what extent moral violence affects his mental health. This research refers to whether the to what extent the employees are satisfied with their work. Regarding the research process, the methodology of the quantitative research was chosen. 119 questionnaires were distributed, of which 78 were answered electronically through the Google questionnaire form and the remaining 41 by hand to employees of the respective hospitals. The sampling method was the available sample or convenience sample and the questionnaires contained closed-ended questions. The topics of the questionnaire included questions that were answered step by step with the options never, rarely, sometimes often and very often or with options I totally disagree, disagree, neither agree nor disagree, agree and totally agree. Ιn addition to the socio-demographic data, the questionnaire contained four themes: the individual's isolation from work, workplace aggression, aggressive behaviours towards the individual, and the individual's job satisfaction. The participation of women in completing the questionnaire was higher than the participation of men which was lower. The survey results do not particularly demonstrate the occurrence of ethical harassment in these two public hospitals. In conclusion, the staff of the Venizelion Hospital was willing to answer the questionnaire of our research, while the University Hospital did not agree to participate officially in the research.