Το δικαίωμα του ατόμου σε «διαφορετική» σεξουαλική ζωή: σύντομη δικαιϊκή επισκόπηση και ο ρόλος του κοινωνικού λειτουργού.

Abstract

Αρχικά έγινε βιβλιογραφική έρευνα των δικαιωμάτων που αφορούν στην κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων στην Ελλάδα και σύγκρισή τους με εκείνα άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της άσκησης των δικαιωμάτων που αφορούν οικογενειακές και εργασιακές σχέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μέσα από ποσοτική έρευνα, με ερωτηματολόγια που συμπληρώθηκαν από άτομα που ανήκουν στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα και εντοπίστηκαν αντίστοιχα από οργανώσεις και διαδικτυακές κοινότητες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το δείγμα αποτέλεσαν 78 άτομα από την ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα, πιο συγκεκριμένα 43 άτομα στην Ελλάδα και 35 στο εξωτερικό. Ειδικότερα, στη στατιστική ανάλυση, πέρα από περιγραφική ανάλυση των δεδομένων, εξετάστηκε η συσχέτιση του νομικού πλαισίου κάθε χώρας με το δικαίωμα στην οικογένεια και στην εργασία ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, της αποκάλυψης της σεξουαλικής τους ταυτότητας (coming out) στον χώρο εργασίας τους με την αντιμετώπιση που τυγχάνουν στο εργασιακό τους περιβάλλον και σε ποιο βαθμό τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα απευθύνονται σε κοινωνικούς λειτουργούς για την προάσπιση και ενημέρωση των δικαιωμάτων τους. Βάσει των αποτελεσμάτων της ποσοτικής έρευνας βρέθηκε ότι το νομικό πλαίσιο των χωρών σχετίζεται με το δικαίωμα σε μια «διαφορετική» σεξουαλική ζωή, τα άτομα που έχουν αποκαλύψει τη σεξουαλική τους ταυτότητα (coming out) δε δέχθηκαν κυρώσεις και ότι τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα δε στρέφονται σε κοινωνικούς λειτουργούς συνήθως. Επιπλέον, από ποιοτική έρευνα που διεξήχθη σε επαγγελματίες κοινωνικούς λειτουργούς που εργάζονται ή έχουν εργαστεί σε φορείς υποστήριξης ατόμων ΛΟΑΤΚΙ+ μέσω συνεντεύξεων, σκοπός ήταν να ερευνηθεί κατά πόσο γνωρίζουν το δίκαιο και τα δικαιώματα σχετικά με αυτή την ομάδα, αν ήταν επαρκής η εκπαίδευσή τους σε τμήμα κοινωνικής εργασίας για να ανταπεξέλθουν σε περιπτώσεις ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων, καθώς και το έργο τους για την προστασία και προάσπιση των δικαιωμάτων και της ευημερίας τους. Έγιναν συνολικά 5 συνεντεύξεις οι οποίες απομαγνητοφωνήθηκαν και αναλύθηκαν. Βάσει των αποτελεσμάτων της ποιοτικής έρευνας βρέθηκε ότι οι συνεντευξιαζόμενοι θεωρούν πως η εκπαίδευση στη σχολή δεν είναι επαρκής για την καλύτερη διαχείριση ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων. Παρατηρήθηκε ότι δεν υπάρχουν ειδικές δομές για ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα που να στελεχώνονται από κοινωνικούς λειτουργούς και όταν εξυπηρετούν ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα πολλές φορές είναι έχοντας πάει με κάποια άλλη ταυτότητα πέρα από τη σεξουαλική τους ταυτότητα.

After a bibliographic research of the rights concerning the people of the Greek LGBTQI+ community and their comparison to those in other European countries, the purpose of this thesis is to investigate the exercise of rights concerning family and work relationships in Greece and abroad, using quantitative research, with questionnaires filled by people in the LGBTQI+ community traced in organizations or online communities. The sample consists of 78 people from the LGBTQI+ community, more specific 43 people from Greece and 35 from abroad. Specifically, in the quantitative research, besides a descriptive analysis of the data and a comparison between Greek questionnaires and those from abroad, the factors examined was the correlation between the legal framework of each country with the fundamental right of LGBTQI+ people in family and work, whether they are treated differently depending if they have “come out” in their workplace or not, and in what degree LGBTQI+ individuals address to social workers for defense and information about their rights. According to the results the legal framework of each country is relating to the right of the individual to a different sex life, people of the LGBTQI+ community who have come out in the workplace do not face discrimination, as opposed to those who haven’t because they are afraid and that people from the LGBTQI community don’t usually turn to social workers for help. Furthermore, from qualitative research carried out by interviewing professionals social workers, who worked or have worked in the past in organizations that support LGBTQI+ individuals, the purpose was to explore in what degree they are familiar with the law surrounding LGBTQI+ rights, as well as their work to protect and defend the rights and prosperity of the community. There have been 5 interviews in total that have been recorded and analyzed. According to the finds of our interviews the interviewees attest that the academic education provided is not sufficient and optimal for handling LGBTQI cases. It was also observed that there are not exclusive LGBTQI+ infrastructures powered by social workers and when social workers service people of the community it is usually in other identities.