Διερεύνηση της επάρκειας των νοσηλευτών στο πεδίο της νοσηλευτικής ακριβείας και την εξατομικευμένη φροντίδα -Μια βιβλιογραφική ανασκόπηση.

Abstract

Εισαγωγή: Η θετική επίδραση της εφαρμογής της γενετικής και γονιδιωματικής επιστήμης στον τομέα της υγείας είναι αδιαμφισβήτητη. Μια από τις μεγαλύτερες ομάδες υγειονομικών είναι οι νοσηλευτές που και αυτοί με την σειρά τους καλούνται να προσαρμοστούν στις νέες εξελίξεις της υγείας. Με την παρούσα βιβλιογραφική ανασκόπηση γίνεται προσπάθεια της αναγνώρισης της γενετικής και γονιδιωματικής επάρκειας τους, ο καθορισμός των οφελών και εμποδίων της καθώς και λύσεις προκειμένου να βελτιωθούν. Σκοπός: Η εκτίμηση της επάρκειας των νοσηλευτών στην χρήση εξατομικευμένης φροντίδας στο πεδίο της νοσηλευτικής ακρίβειας καθώς και η ανάδειξη της χρησιμότητας γενετικής και γονιδιωματικής στη νοσηλευτική πρακτική. Μεθοδολογία: Διεξήχθη βιβλιογραφική ανασκόπηση στις βάσεις δεδομένων PubMed και Scopus σε δημοσιευμένα άρθρα κατά τα έτη 2016-2021. Συλλέχθηκαν δεδομένα που αξιολογούσαν την χρήση γενετικής και γονιδιωματικής από τους νοσηλευτές καθώς και την εκπαίδευση τους σε γενετικές και γονιδιωματικές γνώσεις. Αποτελέσματα: Από την ανασκόπηση που πραγματοποιήθηκε εντοπίστηκε ότι το επίπεδο γενετικών και γονιδιωματικών γνώσεων των νοσηλευτών ήταν χαμηλό. Με αποτέλεσμα να μην επαρκούν για να είναι σε θέση να σχεδιάσουν ένα κατάλληλο γενεαλογικό δέντρο ή να λάβουν ένα ολοκληρωμένο οικογενειακό ιστορικό υγείας. Συμπεράσματα: Τα χαμηλά ποσοστά γενετικής και γονιδιωματικής επάρκειας στους νοσηλευτές δημιουργούν την ανάγκη εύρεσης λύσεων με στόχο την βελτίωσή τους. Η προσαρμογή των προγραμμάτων σπουδών μπορεί να επιφέρει θετικά αποτελέσματα προς διευκόλυνση του στόχου. Η παρέμβαση ενδείκνυται να γίνει σε προπτυχιακό, μεταπτυχιακό ακόμη και διδακτορικό επίπεδο.

Background: The positive impact of the application of genetic and genomic science in the field of health is undeniable. Nurses are one of the largest groups of health professionals who in turn are called to adapt to new health developments. This review attempts to identify the genetic and genomic competency of nurses, determine its benefits and barriers as well as solutions in order to improve them. Purpose: Assessing the competency of nurses using personalized care in the field of precision nursing as well as highlighting the importance of genetics and genomics in nursing practice. Method: This review was conducted using PubMed and Scopus databases in published articles during the years 2016-2021. Data was collected evaluating the use of genetics and genomics by nurses as well as their education in genetic and genomic knowledge. Results: From this review was revealed that the level of genetic and genomic knowledge of nurses was low. As a result, they are not able to design a proper family tree or obtain a comprehensive family health history. Conclusion: The low rates of genetic and genomic competency in nurses create the need to find solutions to improve them. Adapting curricula can bring positive results to facilitate this goal. This intervention is possible to be implemented in undergraduate, postgraduate, and even doctoral level.