Αποκατάσταση του λόγου μετά από εγκεφαλικό και δυσαρθρία.

Abstract

Τα Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΑΕΕ) αποτελούν μία από τις πιο συχνές αιτίες, την σήμερον εποχή, που οδηγούν σε πολλαπλές αναπηρίες και επηρεάζουν σημαντικά το σύστημα των νευρώνων του εγκεφάλου και κατ’ επέκταση τις ικανότητες επικοινωνίας και αντίληψης του ατόμου (Ludlow, et al., 2008). Οι τομείς που επηρεάζονται σημαντικά μετά από ένα ΑΕΕ επεκτείνονται τόσο στην σωματική αυτοεξυπηρέτηση του ατόμου, αδυναμία ή παράλυση άνω και κάτω άκρων, καθώς και στις επικοινωνιακές του δεξιότητες (Hiroaki, 2020). Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να μελετηθεί μέσω επιστημονικών αναφορών, μελετών και στοιχείων η σημαντικότητα της αποκατάστασης της δυσαρθρίας μετά από ΑΕΕ και οι διαθέσιμες μέθοδοι με σκοπό την πιο άμεση επανένταξη του ατόμου στο κοινωνικό περιβάλλον. Πραγματοποιήθηκε συστηματική ανασκόπηση με αναζήτηση βιβλιογραφίας στις βάσεις δεδομένων Google Scholar, Microsoft Academic και Pubmed με στόχο να αναδείξει τη σημασία της αποκατάστασης της δυσαρθρίας μετά από ΑΕΕ και να ενημερώσει για τις διαθέσιμες μεθόδους που χρησιμοποιούνται για την επανένταξη του ατόμου στο κοινωνικό περιβάλλον. Στη μελέτη των Liaw et al. (2020) διαπιστώνεται ότι η εκπαίδευση στην αναπνευστική μυική ενδυνάμωση βελτιώνει τη λειτουργία των αναπνευστικών μυών και τη δυσφαγία, αλλά όχι τη δυσάρθρια. Η έρευνα των Zhao et al. (2022) αποδεικνύει ότι η αναπνευστική μυική ενδυνάμωση βελτιώνει την αναπνευστική και λαρυγγική λειτουργία, την ποιότητα ζωής και την ικανότητα επικοινωνίας των ασθενών. Οι Cera et al. (2019) διαπίστωσαν ότι η έγκαιρη παροχή θεραπείας συνδέεται με μεγαλύτερη βελτίωση στην ομιλία και τη γλώσσα, ενώ οι ασθενείς με μεγαλύτερο βαθμό δυσλειτουργίας χρειάζονται μεγαλύτερο χρόνο θεραπείας. Τέλος, η μελέτη των Park et al. (2020) δείχνει ότι οι ασθενείς με εγκεφαλικό επεισόδιο έχουν μειωμένο εύρος φωνηέντων σε σχέση με τους υγιείς ενήλικες. Σύμφωνα με τη μελέτη των Ellepola et al. (2022), η ποιότητα ζωής των ασθενών μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο μειώνεται σημαντικά σε σχέση με την κατάστασή τους πριν το επεισόδιο. Η νοσηλευτική παρέμβαση στα άτομα με ΑΕΕ και δυσαρθρία είναι ιδιαίτερα σημαντική στη φροντίδα των ατόμων αυτών. Ο νοσηλευτής παίζει καθοριστικό ρόλο στην παρακολούθηση και τη φροντίδα του ασθενούς σε όλα τα στάδια της ασθένειας, από την εισαγωγή στο νοσοκομείο μέχρι το εξιτήριο.

Cerebrovascular events (CVA) are one of the most frequent causes, nowadays, leading to multiple disabilities and significantly affecting the brain's neuronal system and, by extension, the person's communication and perception abilities (Ludlow, et al., 2008). Areas significantly affected after a stroke extend to the person's physical self-care, upper and lower limb weakness or paralysis, as well as their communication skills (Hiroaki, 2020). The purpose of this study was to study, through scientific reports, studies and data, the importance of dysarthria rehabilitation after a stroke and the available methods with the aim of more immediate reintegration of the individual into the social environment. A systematic review was conducted by searching the literature in the Google Scholar, Microsoft Academic and Pubmed databases with the aim of highlighting the importance of dysarthria rehabilitation after stroke and informing about the available methods used to reintegrate the individual into the social environment. In the study by Liaw et al. (2020) found that respiratory muscle strength training improves respiratory muscle function and dysphagia, but not dysarthria. The research by Zhao et al. (2022) demonstrates that respiratory muscle strengthening improves patients' respiratory and laryngeal function, quality of life and communication ability. Cera et al. (2019) found that early treatment was associated with greater improvement in speech and language, with patients with greater impairment requiring longer treatment time. Finally, the study by Park et al. (2020) shows that stroke patients have a reduced vowel range compared to healthy adults. According to the study by Ellepola et al. (2022), the quality of life of patients after a stroke is significantly reduced compared to their condition before the episode. Nursing intervention in people with stroke and dysarthria is particularly important in the care of these people. The nurse plays a key role in monitoring and caring for the patient at all stages of the illness, from admission to hospital to discharge.