Εκπομπές ρύπων και διοξειδίου του άνθρακα (CO2): ανάπτυξη μεθόδων για μια «πράσινη» ναυτιλία.

Abstract

Στην συγκεκριμένη πτυχιακή παρουσιάζεται η σημερινή καταγραφή των προβλημάτων που προκύπτουν από της δραστηριότητες της θαλάσσιας μεταφοράς φορτίων παντός τύπου σε όλο τον πλανήτη ,καθώς και σε ποια κατεύθυνση κινείται ο κλάδος της μηχανολογίας για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων πάνω σε πλοία αλλά και σε εγκαταστάσεις που σχετίζονται με την λειτουργία αυτών σε στεριά και θάλασσα.

Τι είδους νέες τεχνολογίες έχουν σχεδιαστεί και λειτουργούν η θα λειτουργήσουν στο άμεσο μέλλον προκειμένου να εφαρμοστούν η νέες νομοθεσίες που συνεχώς προκύπτουν η μεταβάλλονται για τι δημιουργία ενός καλύτερου και πιο στενευμένου τρόπου προσέγγισης του θέματος που απασχολεί ολόκληρο τον κλάδο μεταφορών.

Ο κόσμος χρειάζεται πιο πράσινη ενέργεια. Απομένουν μόνο 11 χρόνια για την εφαρμογή λύσεων για την αποτροπή μη αναστρέψιμων ζημιών από την κλιματική αλλαγή και σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, είναι επιτακτική ανάγκη κάθε βιομηχανία να αναγνωρίσει αυτήν την απειλή και να λάβει γρήγορα τα απαραίτητα μέτρα για να εξασφαλίσει ότι οι δραστηριότητές της θα είναι καθαρότερες και βιώσιμες.

Ωστόσο, ένας από τους πιο αργούς τομείς για την υιοθέτηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι η ναυτιλιακή βιομηχανία. Η ναυτιλιακή βιομηχανία είναι ένας από τους χειρότερους ρυπαντές στον κόσμο. Η κυκλοφορία φορτηγών πλοίων αντιπροσωπεύει το επτά τοις εκατό των εταιρικών εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και οι εκπομπές από 15 πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων ισούται με εκείνες όλων των αυτοκινήτων στον κόσμο. Η ναυτιλία είναι ένας από τους λίγους τομείς που συνδέουν τους υπόλοιπους. Η προσέγγισή της είναι σχεδόν πανταχού παρούσα στα οικονομικά και ασκεί άμεση επιρροή σε άλλους.

Άρα με την μελέτη όλων των παραπάνω, και την παρουσίαση εφικτών λύσεων στο τέλος προκύπτει ένα τελικό συμπέρασμα βασισμένο στους κανονισμούς ΙΜΟ και της Ευρωπαϊκής ένωσης. Επίσης διαφαίνεται αν τελικά μέσα από διάφορες μηχανολογικές εφαρμογές πάνω στα πλοία, αυτές είναι αρκετές από μόνες τους για να αλλάξουν τον κόσμο της ναυτιλίας.

This dissertation presents the current record of the problems arising from the activities of maritime transport of cargo of all types around the world, as well as the direction in which the engineering industry moves to address these problems on ships and in related facilities by operating them on land and sea.

What kind of new technologies have been designed and are working or will operate in the near future in order to implement the new ones constantly evolving or changing laws to create one better and narrower way of approaching the issue that employs the entire transport sector.

World needs more green energy. There are only 11 years left to implement solutions to prevent irreversible damage from climate change and according to the United Nations, it is imperative that every industry recognizes this threat and takes the necessary steps quickly to ensure that its activities will be are cleaner and more sustainable.

However, one of the slowest sectors for the adoption of renewable energy sources is the shipping industry. The shipping industry is one of the worst polluters in the world. Cargo ship traffic accounts for seven percent of corporate greenhouse gas emissions, and emissions from 15 container vessels are equal to those of all cars in the world. Shipping is one of the few sectors that connect the rest. Its approach is almost ubiquitous in economics and has a direct impact on others.

Furthermore, with the study of all the above, and the presence of feasible solutions in the end, a final conclusion emerges based on the IMO and European Union regulations. It also shows if eventually through various mechanical applications on ships, all of these, from alone are enough to change the world of shipping.