Εμπειρίες και απόψεις επαγγελματιών για το θέμα της ακούσιας νοσηλείας ανηλίκων.

Abstract

(Εισαγωγή) Η ακούσια νοσηλεία ανηλίκων αποτελεί ένα ζήτημα βιοηθικής στην παιδοψυχιατρική. Η εισαγωγή ανηλίκων καθίσταται έκτακτο μέτρο, όταν η συμπτωματολογία το καθιστά επικίνδυνο είτε για τον ίδιο είτε για το οικογενειακό περιβάλλον του. Οι επαγγελματίες που εργάζονται στην παιδοψυχιατρική αντιμετωπίζουν περιστατικά, παρεμβαίνοντας στον ασθενή και στο οικογενειακό σύστημα, οδηγώντας τους σε σύγκρουση των προσωπικών αξιών με την επαγγελματική ηθική. Μεθοδολογία) Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με Ποιοτική Μεθοδολογία, καθώς διερευνήθηκαν οι εμπειρίες και οι απόψεις των επαγγελματιών μέσα από την ερμηνεία και την οπτική τους. Παράμετρος στην επιλογή δείγματος αποτέλεσε: η εμπειρία με ακούσια περιστατικά ανηλίκων και ο τίτλος επαγγελματία υγείας. Διενεργήθηκαν ημι-δομημένες συνεντεύξεις με σκοπό την συλλογή δεδομένων και, έπειτα, την ανάλυση τους με την μέθοδο της Θεματικής Ανάλυσης. (Αποτελέσματα) Οι επαγγελματίες που εργάζονται με ακούσια περιστατικά αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην εργασία με τον ανήλικο και με την οικογένεια του. Η διάγνωση και η φαρμακευτική αγωγή αποτελούν διλήμματα που χρήζουν επίλυσης ομαδικά και ατομικά, επικαλώντας την εμπειρία, την γνώση και τις διεπιστημονικές συναντήσεις και τις εποπτείες. Η υποστελέχωση και η επαγγελματική εξουθένωση επηρεάζουν την εργασία τους με τα περιστατικά και την προσωπική τους ζωή. (Συμπεράσματα) Η ακούσια νοσηλεία αποτελεί έκτακτο μέτρο για την αντιμετώπιση της ασθένειας. Η οικογένεια και ο ασθενής διανύουν μια κατάσταση πένθους, αντίστασης, άρνησης, τις οποίες πρέπει να διαχειριστεί η διεπιστημονική ομάδα, ταυτόχρονα με την συμπτωματολογία. Η φύση των παιδοψυχιατρικών τμημάτων αξιοποιούν την συνεργασία στην παρέμβαση και στην επίλυση δύσκολών αποφάσεων.

(Introduction) In the field of child psychiatry, the involuntary hospitalization of minors presents a significant bioethical concern. The admission of minors becomes an emergency measure when their symptoms pose a risk, either to themselves or to their family environment. Professionals working in child psychiatry often encounter cases that necessitate intervention with both the patient and the family, leading to conflicts between their personal values and professional ethics. (Methodology) This research was conducted using a Qualitative Methodology to investigate the experiences and viewpoints of professionals through their interpretations and perspectives. The selection criteria for the sample included experience with involuntary cases involving minors and professional healthcare qualifications. Semi-structured interviews were conducted to collect data, which were later analyzed using Thematic Analysis. (Results) Professionals dealing with involuntary cases of minors face difficulties in their work with both the minor and their family. Diagnosis and pharmacological treatment constitute dilemmas that require resolution, either collectively or individually, drawing upon their experience, knowledge, interdisciplinary meetings, and supervision. Understaffing and professional burnout affect their work with these cases and their personal lives. (Conclusions) Involuntary hospitalization serves as an extraordinary measure for addressing illness in minors. Families and patients undergo a period of grief, resistance, and denial, which the interdisciplinary team must manage alongside the presenting symptoms. The nature of child psychiatry departments emphasizes the importance of collaboration in intervention and resolving complex decisions.