Η προσήλωση του κοινοτικού ασθενή στην φαρμακευτική αγωγή.

Abstract

Εισαγωγή Η προσήλωση των ασθενών στη θεραπεία σχετίζεται άμεσα με τη διατήρηση της υγείας και επηρεάζει τα θεραπευτικά αποτελέσματα. Αρκετές μελέτες αναδεικνύουν ότι σημαντικό ποσοστό των κοινοτικών ασθενών έχουν χαμηλή προσήλωση στη θεραπεία. Μία μελέτη που θα εξέταζε τη σχέση της προσήλωσης στη θεραπεία με πιθανούς παράγοντες που την επηρεάζουν, πιθανόν να έδινε νέους τρόπους βελτίωσης αυτής. Σκοπός Σκοπός ήταν η καταγραφή της προσήλωσης των κοινοτικών ασθενών στην φαρμακευτική αγωγή και η διερεύνηση της σχέσης αυτής με τα δημογραφικά χαρακτηριστικά και την πολυφαρμακία. Μέθοδος Στην παρούσα συγχρονική μελέτη, συμμετείχαν συνολικά 206 ασθενείς (58,7% γυναίκες και 41,3% άνδρες), ηλικίας μ.ο. 65,8± 12,3 ετών που λάμβαναν >2 φάρμακα. Για την αξιολόγηση της προσήλωσης στη φαρμακευτική αγωγή χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα ‘Hill-Bone’ 14 στοιχείων. Επιπλέον, συλλέχθηκαν τα δημογραφικά χαρακτηριστικά και αξιολογήθηκε ο δείκτης νοσηρότητας ‘Charlson ComorbidityIndex’. Ακολούθησε, στατιστική ανάλυση, χρησιμοποιώντας το λογισμικό IBM SPSS 25.00, αξιολογήθηκε η κατανομή των απόλυτων, σχετικών και αθροιστικών συχνοτήτων των περιγραφικών χαρακτηριστικών αλλά και εκείνων της λήψης φαρμάκων. Στην αξιολόγηση της συμμετρικότητας των ποσοτικών κατανομών έγινε χρήση της μεθόδου συσχέτισης κατά ‘Spearman’. Ενώ, στα πλαίσια πολλαπλής συσχέτισης της προσήλωσης στην αγωγή με τα χαρακτηριστικά και τον αδρό δείκτη ‘Charlson’ των συμμετεχόντων έγινε χρήση της παλινδρόμησης ‘Poisson’, μέσω γενικευμένων γραμμικών μοντέλων. Ως αποδεκτό επίπεδο σημαντικότητας ορίστηκε το p< 0,05. Αποτελέσματα Το σύνολο του δείγματος είχε σχετικά καλή προσήλωση στην φαρμακευτική αγωγή (μέση τιμή 20,3±3,9). Η δε αξιοπιστία της συνολικής Κλίμακας εκτιμήθηκε ως καλή α=0,761. Ο αυξημένος δείκτης Charlson (υψηλή νοσηρότητα) σχετίζεται σημαντικά με χαμηλή βαθμολογία προσήλωσης ή καλύτερη προσήλωση στη φαρμακευτική αγωγή (rho=-0,145, p=0,038). Επίσης, φάνηκε πως η μεγαλύτερη ηλικία (β=-0,004, p=0,043) και η χαμηλότερη συχνότητα λήψης φαρμάκων ημερησίως (β=0,036, p=0,046) σχετίζεται με υψηλότερη προσήλωση (p<0.05). Συμπεράσματα Συμπερασματικά, οι κοινοτικοί ασθενείς φαίνεται να έχουν καλή προσήλωση στην φαρμακευτική αγωγή. Επιπλέον, η παρούσα μελέτη αναδεικνύει τη μεγαλύτερη ηλικία και τη χαμηλή συχνότητα λήψης φαρμάκων ως δύο σημαντικούς παράγοντες που επηρεάζουν την προσήλωση στη θεραπεία των κοινοτικών ασθενών. Οι επαγγελματίες υγείας της κοινότητας θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα ευρήματα της παρούσας μελέτης για να βελτιώσουν την προσήλωση στη θεραπεία και κατά συνέπεια την υγεία των ασθενών τους.

Introduction Patient adherence to treatment is directly related to maintaining their health and it affects treatment outcomes. Several studies highlight that a significant proportion of community patients have low adherence to treatment. A study that would examine the correlation of adherence to treatment with the possible factors that can influence it would likely provide new ways to improve it. Aim The aim of this study was to record community patients' adherence to medication and to investigate its correlation with demographic characteristics and polypharmacy. Methods and Materials In the present cross-sectional study, a total of 206 patients participated (58.7% women and 41.3% men), with an average age of 65.8± 12.3 years taking >2 medications. The 14-item 'Hill-Bone' scale was used to assess medication adherence. In addition, demographic characteristics were Collected, and the 'Charlson Comorbidity Index' was assessed. This was followed by statistical analysis, using the IBM SPSS 25.00 software and the distribution of the absolute, relative, and cumulative frequencies of the descriptive characteristics as well as those of medication intake were evaluated. In the assessment of the symmetry of the quantitative distributions, the Spearman correlation method was used, whereas, in the context of multiple correlation of adherence to the treatment with the characteristics and the crude 'Charlson' index of the participants, the 'Poisson' regression was used through generalized linear models. An acceptable level of significance was set at p< 0.05. Results All participants who comprised the sample had relatively good adherence to medication (mean value 20.3±3.9). Also, the reliability of the overall Scale was estimated as “good”, α=0.761. The increased Charlson index (high morbidity) was significantly associated with a low adherence score or with a better adherence to medication (rho=-0.145, p=0.038). Also, it appeared that older age (β=-0.004, p=0.043) and lower frequency of daily medication intake (β=0.036, p=0.046) were associated with higher adherence (p<0.05). Conclusions In conclusion, community patients appear to have good medication adherence. In addition, the present study highlights older age and low medication frequency as two important factors affecting adherence to treatment in community patients. Community health professionals could use the findings of the present study to improve treatment adherence and consequently the health of their patients.