Μέτρηση του Επιπέδου Φυσικής Δραστηριότητας (PAL) σε δείγμα πληθυσμού και συσχέτιση αποτελεσμάτων με πέντε μεθόδους εκτίμησής του.

Abstract

Εισαγωγή: Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να διερευνηθεί η εγκυρότητα των διαφορετικών προσεγγίσεων εκτίμησης του PAL σε ένα δείγμα υγειούς πληθυσμού της περιφερειακής ενότητας του Ηράκλειου Κρήτης, συγκρίνοντας τις εκτιμώμενες τιμές με τις μετρημένες τιμές, χρησιμοποιώντας μια δική μας μεθοδολογία μέτρησης του PAL. Μέθοδοι: Ο βασικός μεταβολισμός (BMR) μετρήθηκε μετά από 12ωρη ολονύκτια νηστεία, μέσω έμμεσης θερμιδομετρίας. Η ενεργειακή δαπάνη της φυσικής δραστηριότητας (PAEE) μετρήθηκε με επιταχυνσιόμετρο. Η μετρημένη τιμή του PAL προέκυψε από τις επιμέρους μετρημένες τιμές BMR, PAEE, καθώς και τη διαιτητική θερμογένεση. Μελετήθηκαν πέντε γνωστές μέθοδοι εκτίμησης του PAL σε όλο το δείγμα, καθώς και μια έκτη μέθοδος σε ένα μικρό μέρος του δείγματός μας. Οι πληροφορίες για την εκτίμηση της φυσικής δραστηριότητας των μελών του δείγματος συλλέχθηκαν κάνοντας χρήση κατάλληλων ερωτηματολογίων. Η αξιολόγηση των μεθόδων εκτίμησης του PAL έγινε με βάση την μέθοδο ανάλυσης των Bland-Altman και με στατιστική ανάλυση. Δείγμα: Συνολικά, 123 άτομα (71 γυναίκες και 52 άντρες), ηλικίας 18-83 ετών. Αποτελέσματα: Όλες οι μέθοδοι εκτίμησης του PAL υπερεκτιμούν, κατά μέσο όρο, τις πραγματικές τιμές, ενώ παράλληλα, οι μέγιστες αποκλίσεις είναι σε μεμονωμένα άτομα πολύ μεγάλες, και ως εκ τούτου, μη αποδεκτές. Από τις 5 μεθόδους εκτίμησης που μελετήθηκαν, η μέθοδος του Department of Health (1991) έδωσε την μικρότερη μέση διαφορά μεταξύ εκτιμώμενης και μετρημένης τιμής (+0,04). Ακολούθησαν οι μέθοδοι των Ministry of Health Labour and Welfare (2015), Johansson & Westerterp (2008), Black et al. (1996) και FAO/WHO/UNU (2004), με την τελευταία να δίνει μια μέση διαφορά +0,11. Και στις πέντε περιπτώσεις η σταθερή απόκλιση της διαφοράς ήταν περίπου ±0,1. Από την δευτερεύουσα ανάλυση ενός μικρού μέρους του δείγματος, με χαμηλές τιμές PAL, βρέθηκε πως η εκτίμηση του PAL με την μέθοδο που πρότειναν οι ερευνητές του IOM (2005) συμφωνεί με την μετρημένη τιμή (μηδενική μέση διαφορά), με μέγιστη διαφορά ±0,1. Συμπεράσματα: Οι πέντε μέθοδοι εκτίμησης που εφαρμόστηκαν σε όλο το δείγμα μας βρέθηκε πως υπερεκτιμούν συστηματικά την πραγματική τιμή του PAL, με τη μέση διαφορά να κυμαίνεται από +0,04 έως +0,11 και την σταθερή απόκλιση της διαφοράς να είναι ±0,1. Παρατηρήθηκε πως μια πρώτη προσέγγιση για τον περιορισμό της υπερεκτίμησης του PAL μέσω των μεθόδων αυτών θα ήταν η συγκρατημένη χρήση των υψηλών ορίων της κάθε μεθόδου. Αυτό προκύπτει κυρίως, λόγω της υποκειμενικής εκτίμησης της έντασης εκτέλεσης της φυσικής δραστηριότητας από τα ίδια τα άτομα, καθώς και λόγω της αλλαγής του τρόπου ζωής. Τέλος, η εκτίμηση των χαμηλών τιμών PAL (1,2 < PAL < 1,4) με την μέθοδο του IOM (2005) συμφωνεί σε αποδεκτό βαθμό με τις μετρημένες τιμές, όμως απαιτείται περαιτέρω έρευνα σε μεγαλύτερο δείγμα, για να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα.

Objective: The aim of this thesis was to investigate the validity of different PAL estimation approaches in a healthy population sample from the regional unit of Heraklion Crete, comparing the estimated values with the measured values, using our own methodology for the measurement of PAL. Methods: Basal metabolic rate (BMR) was measured after 12 hours of overnight fast, via indirect calorimetry. Physical activity energy expenditure (PAEE) was measured with accelerometer. The value of PAL measured was then calculated from measured BMR and PAEE, also considering the thermic effect of food. Five known PAL estimation methods were studied using the whole sample, while a sixth method was used in a small part of our sample. The information to assess the physical activity of the sample was collected using appropriate questionnaires. The evaluation of PAL estimation methods was based on the Bland-Altman analysis method and statistical analysis. Sample: 123 subjects (71 women and 52 men), aged 18-83 years old. Results: All estimation methods of PAL overestimate, on average, the true values, while at the same time, the maximum deviations in individuals are very large, and therefore, unacceptable. Of the 5 estimation methods studied, the method of Department of Health (1991) gave the lowest mean difference between estimated and measured values (+0.04). The methods of the Ministry of Health Labor and Welfare (2015), Johansson & Westerterp (2008), Black et al. (1996) and FAO/WHO/UNU (2004) followed, the latter giving a mean difference of +0,11. In all five cases the standard deviation of the difference was about ±0,1. From the secondary analysis of a small part of the sample, with low PAL values, it was found that the estimation of PAL values using the method proposed by the IOM researchers (2005) agrees with the measured values (nearly zero mean difference), with a maximum difference of ±0,1. Conclusion: The five estimation methods applied to our entire sample were found to systematically overestimate the true value of PAL, with the mean difference ranging from +0,04 to +0,11 and the standard deviation of the difference being ±0,1. It came to our attention that a first approach to limit the overestimation of PAL by these methods may be to use the high ranges of each method sparingly. This is mainly due to the subjective assessment of the intensity of physical activity, appraised by the individuals themselves, as well as to lifestyle changes over the last decades. Lastly, the estimation of low PAL values (1,2 < PAL < 1,4) with the method of IOM (2005) agrees to an acceptable extent with the measured values; though further research in a larger sample is needed, in order to draw safe conclusions.