Συσχέτιση άγχους και διατροφής σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 ηλικίας 30-60 ετών στη Χίο.

Abstract

Σκοπός της παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι η αξιολόγηση των διατροφικών γνώσεων για τον σακχαρώδη διαβήτη, καθώς και των επιπέδων άγχους σε ενήλικες διαβητικούς ασθενείς τύπου 1 ηλικίας 30 – 60 ετών στη Χίο. Στην έρευνα συμμετείχαν συνολικά 40 ενήλικα άτομα. Ο μέσος όρος ηλικίας ήταν 43,9 έτη. Η διαδικασία της συλλογής πραγματοποιήθηκε σε εργασιακό και δημόσιο χώρο και συγκεκριμένα στο ενδοκρινολογικό γραφείο του κ. Γεωργιάδη Ιωάννη και στο «Σκυλίτσειο» Γενικό Νοσοκομείο Χίου. Για την αξιολόγηση των διαβητικών γνώσεων χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο Diabetes Knowledge Test (DKT) και για τα επίπεδα άγχους το ερωτηματολόγιο άγχους του Beck. Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν από τα παραπάνω ερωτηματολόγια συσχετίστηκαν με δεδομένα σχετικά με τον διαβήτη. Συμπερασματικά, ο σακχαρώδης διαβήτης εξακολουθεί να αποτελεί τη μάστιγα της εποχής μας, με συνεχώς αυξανόμενη τάση σε όλες τις χώρες του κόσμου. Για την αύξηση των διαβητικών ευθύνεται ο σύγχρονος τρόπος ζωής συνδυαστικά με την παχυσαρκία, την έλλειψη άσκησης, το άγχος και τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Αυξητική πορεία πάνω από 3% κάθε χρόνο εμφανίζει και ο διαβήτης τύπου 1. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες φάνηκε να έχουν τις ίδιες γνώσεις σχετικά με τη διατροφή και αγωγή που πρέπει να ακολουθούν οι διαβητικοί τύπου 1. Το μεγαλύτερο μέρος των ερωτηθέντων γνωρίζει ότι πρέπει να ακολουθεί το μοντέλο της μεσογειακής διατροφής με μικρές αποκλίσεις. Πολλοί από τους εθελοντές δεν γνώριζαν τον όρο «ελεύθερο τρόφιμο» και «διαβητική κετοξέωση», αλλά έδειξαν να είναι ενημερωμένοι όσον άφορα την σωματική άσκηση συνδυαστικά με τον κάλο γλυκαιμικό έλεγχο. Είναι λοιπόν σημαντική η ανάγκη βελτίωσης της εκμάθησης των διαβητικών ατόμων σε θέματα που αφορούν τον σακχαρώδη διαβήτη. Για την σωστή αυτό - διαχείριση του ο ασθενής θα πρέπει να εκπαιδευτεί έτσι ώστε να αποκτήσει γνώσεις και ικανότητες για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στην συμβίωσή του με την νόσο για την υπόλοιπη ζωή του. Θα πρέπει να κάνει σωστές διατροφικές επιλογές, να ασκείται, ώστε να βελτιώσει το γλυκαιμικό έλεγχο και το βάρος του, να παρακολουθεί τις τιμές σακχάρου του αίματος και της αρτηριακής πίεσης, να ακολουθεί σωστά την φαρμακευτική του αγωγή και να μάθει να αντιμετωπίζει τυχόν προβλήματα υπογλυκαιμίας και υπεργλυκαιμίας και φυσικά να έχει την κατάλληλη ψυχολογική υποστήριξη.

The purpose of this thesis is to evaluate the nutritional knowledge of diabetes mellitus and stress levels in adults with diabetes type 1 aged 30-60 years old in Chios. A total of 40 adults participated in the research and the average age was 43,9 years. Data collection was carried out in both a professional and a public area. More specifically, it was realized at the endocrinology office of Mr. Georgiades Ioannis and at the General Hospital of Chios,"Skilitsio". Diabetes Knowledge Test (DKT) questionnaire was used for the assessment of diabetic knowledge and as for the stress levels the Beck's Anxiety Questionnaire was used. Data gathered from the above questionnaires were associated with data about diabetes. In conclusion, diabetes continues to be the scourge of our times, with a growing trend in every country around the world. The modern lifestyle combined with obesity, lack of exercise, stress and environmental pollution is responsible for the rise of diabetics. Type 1 diabetes also shows an increase of more than 3% every year. According to the results, both men and women seemed to have the same knowledge about the diet and the treatment that type 1 diabetics should follow. Most respondents know that the Mediterranean diet model should be followed with slight deviations. Many of the volunteers were unaware of the term "free food" and "diabetic ketoacidosis", but they seemed to be aware of the benefits of physical exercise combined with good glycemic control. As a result, it is important to improve the knowledge of diabetics about diabetes(their own disease). For this self-management, the patient must be trained to acquire the knowledge and skills in order to cope with the disease for the rest of his life. He/she should make dietary choices, exercise in order to improve his/her glycemic control and weight, monitor his/her blood sugar and blood pressure, follow his/her medication properly, learn how to deal with hypoglycaemia and hyperglycemia and last but not least they need to have the appropriate psychological support.