Λοιμώξεις εγχειρητικού πεδίου στην μαιευτική και γυναικολογία.

Abstract

Οι Λοιμώξεις Εγχειρητικού Πεδίου (ΛΕΠ) βάση Ελληνικής και διεθνής βιβλιογραφίας είναι ένας από τους βασικότερους παράγοντες για ανάπτυξη λοιμώξεων σε ενδονοσοκομειακό επίπεδο. Επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την νοσηρότητα και θνητότητα των ασθενών, όπως επίσης και τις ημέρες νοσηλείας και τα κόστη τα οποία την ακολουθούν. Υπάρχουν πολλοί μέθοδοι καταγραφής των ΛΕΠ οι οποίοι αλλάζουν ανά χώρα ή ίσως και από νοσοκομείο σε νοσοκομείο σε κάποιες περιπτώσεις. Κατά βάση όμως η πλειοψηφία αυτών ακολουθεί το πρότυπο του Διεθνές Κέντρου Ελέγχου και Επιτήρησης Ενδονοσοκομειακών Λοιμώξεων (CDC). Οι Λοιμώξεις Εγχειρητικού Πεδίου ταξινομούνται κατά κύριο λόγο ως προς την τοποθεσία τους γύρω από την ίδια την χειρουργική τομή. Επ’ ακολουθία υπάρχουν και πιο ειδικές κατηγοριοποιήσεις, βαθμίδες και παράγοντες κινδύνου. Οι βασικότερες κατηγορίες για το ξεκίνημα της καταγραφής είναι οι διεθνείς κλίμακες όπως το ASA score, η ταξινόμηση του τραύματος, και ο βαθμός NNISS της ίδιας της επέμβασης. Οι παράγοντες Κινδύνου επίσης ποικίλουν και έχουν σημαντικό ρόλο ως προς την έκβαση της επέμβασης. Χωρίζονται σε κινδύνους που προέρχονται από τον ίδιο τον ασθενή, και τους κινδύνους που προέρχονται από την επέμβαση. Αν και υπάρχουν αυστηρά μέτρα και γίνεται συνεχής παρακολούθηση, οι ΛΕΠ συνεχίζουν να είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα για εμφάνιση Ενδονοσοκομειακής Λοίμωξης. Ο σκοπός της παρούσας έρευνας επικεντρώνεται σε δύο δημόσια νοσοκομεία της Ελλάδας και πιο συγκεκριμένα μελετάει την επίπτωση των ΛΕΠ σε κλινικές Μαιευτικής και Γυναικολογίας. Την επίπτωση των ΛΕΠ στην νοσηρότητα, ποιοι μικροοργανισμοί απομονώνονται, παράγοντες κινδύνου, όπως επίσης και μερική βιβλιογραφική ανασκόπηση. Μετά το πέρας της έρευνας και αφού καταγράφηκαν 250 περιστατικά από ιατρονοσηλευτικούς φακέλους, εργαστήρια και συζητήσεις με το προσωπικό των κλινικών, παρατηρήθηκε ένα ποσοστό της τάξεως του 6,4% ως προς την εμφάνιση ΛΕΠ. Οι πιο συχνές επεμβάσεις ήταν οι Καισαρικές τομές (34%) και ακολουθούσαν οι επεμβάσεις αφαίρεσης γυναικολογικού συστήματος (22,4%). Παρατηρήθηκε επίσης κατάχρηση αντιβιοτικών ουσιών προληπτικά αλλά και στις περιπτώσεις ΛΕΠ μετά την επέμβαση. Με τον όρο «κατάχρηση» εννοείται η χορήγηση αντιβιοτικών ουσιών στον Ελλαδικό χώρο σε σχέση με τα δεδομένα που δίνονται από άλλες χώρες. Τέλος, υπάρχει έλλειψη βιβλιογραφικών στοιχείων στην Ελλάδα πάνω στον κλάδο των ΛΕΠ Μαιευτικής και Γυναικολογίας και αυτό περιόριζε τα στοιχεία που μπορούσαν να συγκριθούν εντός της χώρας μας. Περιορισμός επίσης υπήρχε στην συλλογή των στοιχείων διότι υπήρχαν περιπτώσεις μη συμπληρωμένων δεδομένων από το ίδιο το προσωπικό των κλινικών στα δελτία χειρουργείου και αναισθησιολογίας που ερευνήθηκαν.

Surgical Site Infections (SSI) based on Greek and international sources are one of the main factors in the development of Nosocomial infections. It greatly affects the morbidity and mortality of patients, as well as the days of hospitalization and the costs that follow. There are many SSI recording methods that change from country to country or perhaps from hospital to hospital in some cases. However, the majority of them follow the standard of the International Center for Control and Supervision of Nosocomial Infections (CDC). Surgical Site Infections are mainly classified according to their location around the surgical incision itself. Consequently, there are more specific categorizations, levels and risk factors. The main categories in order to start the Supervision, are the international scales such as the ASA score, the wound classification, and the NNISS grade of the operation itself. Risk factors also vary and play an important role in the outcome of the operation. They are divided into risks arising from the patient himself, and risks arising from the operation. Although there are strict measures and continuous monitoring, SSI continue to be one of the most important problems for the occurrence of Nosocomial infection. The purpose of this study focuses on two public hospitals in Greece and more specifically studies the incidence of SSI in obstetrics and gynecology clinics. The impact of SSI on morbidity, which microorganisms are isolated, risk factors, as well as partial literature review. After the end of the research and after recording 250 cases from medical records, laboratories and discussions with the staff of the clinics, a percentage of 6.4% was observed regarding the occurrence of SSI. The most common surgeries were caesarean sections (34%), followed by gynecological system removal (22.4%). Abuse of antibiotics was also observed as a precaution but also in cases of SSI after surgery. The term "abuse" means the giveaway of antibiotics in Greece in relation to data provided by other countries. Finally, there is a lack of bibliographic data in Greece on the section of Obstetrics and Gynecology and this limits the data that could be compared within our country. There was also a limit to the collection of data because there were cases of incomplete data from the clinic staff themselves in the surgical and anesthesia sheets that were investigated.