Πτώσεις, κατάγματα ισχίου σε ηλικιωμένους.

Abstract

Οι πτώσεις των ηλικιωμένων αποτελούν σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας από πολλές απόψεις, από άποψη νοσηρότητας, κόστους αντιμετώπισης και θνησιμότητας. Αρχικά η πτώση θεωρείτε το γεγονός κατά το οποίο ένα άτομο βρίσκεται απροσδόκητα από την όρθια, καθιστή ή οριζόντια θέση στο έδαφος , ενώ η υψομετρική τους διαφορά είναι μικρότερη του 1 μέτρου. Η ετήσια επίπτωση των πτώσεων σε άτομα ηλικίας μεγαλύτερης των 70 ετών ανέρχεται στο 49% και οι μισοί από αυτούς πέφτουν επανειλημμένα. Η συχνότερη επίπτωση στους ηλικιωμένους είναι το κάταγμα του ισχίου. Περισσότεροι από 450.000 ηλικιωμένα άτομα στην Ευρώπη λόγω πτώσης παθαίνουν κάταγμα του ισχίου , στην Ελλάδα είναι περίπου 15.000 με 20.000. Τα κατάγματα αυτά πάντα θεωρούνται πολύ σοβαρά γιατί πρέπει ο ασθενής να χειρουργηθεί και να νοσηλευτεί. Η συχνότητα αυτών των καταγμάτων αυξάνεται εξαιτίας της αύξησης του μέσου όρου ζωής. Η οστεοπόρωση είναι σημαντικός παράγοντας σε αυτούς τους ασθενείς γιατί μειώνει την ανθεκτικότητα των οστών. Χαρακτηρίζεται ως μία ‘’ύπουλη’’ νόσος καθώς τα συμπτώματα της δεν είναι εμφανή με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις η διάγνωση της οστεοπόρωσης να γίνεται μετά τη εμφάνιση κάποιου κατάγματος. Όταν το 50-60% το ατυχημάτων γίνονται στο σπίτι πρέπει να υπάρχουν πολλοί παράγοντες. Πρώτα από όλα κάποιοι βιολογικοί παράγοντες όπως κάποια προβλήματα στο μυοσκελετικό σύστημα ,τα μειωμένα αντανακλαστικά και η μη διατήρηση της ισορροπίας καθιστούν μια πτώση πολύ πιθανή. Παράλληλα σημαντικό ρόλο έχει η μετάπτωση κάποιων λειτουργιών λόγο ηλικίας όπως η όραση, η ακοή, ο προσανατολισμός και η κινητικότητα. Στην συνέχεια είναι οι ασθενείς με παθολογικά προβλήματα ( καρδιοαγγειακά νευρολογικά και ψυχολογικά ). Τέλος μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν τα φάρμακα. Τα μυοχαλαρωτικά, τα διουρητικά και τα αντιυπερτασικά ευθύνονται για τις διαταραχές της συγκέντρωσης της ισορροπίας. Μάλιστα η χορήγηση τεσσάρων ή περισσότερων φαρμάκων γνωστή και ως πολυφαρμακία αυξάνει σημαντικά την προδιάθεση για ατύχημα σύμφωνα με μελέτες. Βέβαια σημαντικός παράγοντας στην αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων είναι ο κοινοτικός νοσηλευτής, ο οποίος εκπαιδεύεται με σκοπό να γίνει εφικτή η μεταλαμπάδευση των γνώσεων του στον πολίτη με αποτέλεσμα να προαχθεί η πρόληψη μειώνοντας τα περιστατικά της οστεοπόρωσης, των καταγμάτων καθώς και όλων των άλλων παθήσεων. Συνοψίζοντας, ο σκοπός την παρούσας πτυχιακής εργασίας είναι η κατανόηση της ερμηνείας του κατάγματος, πόσο εύθραυστη είναι η Τρίτη ηλικία, σε παθήσεις όπως η οστεοπόρωση και κατά πόσο βοηθάει η παρουσία της Πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στο Σύστημα Υγείας μέσω του Κοινοτικού νοσηλευτή. Η διερεύνηση του θέματος θα επιτευχθεί με την ανάλυση δημοσιευμένων επιστημονικών άρθρων, που έχουν μελετήσει και εξετάσει διεξοδικά τα παραπάνω θέματα.

Falls in older adults form a significant public health problem in many ways, in terms of morbidity, treatment costs and mortality. At first a fall is defined as an event which results in a person coming to rest inadvertently on the ground or floor from a standing, sitting or horizontal position while the height difference is lower than 1 meter. The annual impact of falls in people over 70 years old amounts to 49% and half of those people fall repeatedly. The most common consequence in elder adults is a hip fracture. More than 450.000 elder people in Europe get a hip fracture because of falls while in Greece that number is around 15.000 to 20.000. Those fractures are always considered very severe because the patient must get a surgery and requires hospitalization. The frequency of these fractures is increasing as a result of the increase in life expectancy. Osteoporosis is an important factor for these patients as it reduces the durability of bones. It is characterized as an “insidious” disease as a result of the symptoms not being obvious causing on many occasions the diagnosis to occur after the development of a fracture. There are many factors contributing to 50-60% of accidents happening at houses. First of all, some biological factors such as problems in the musculoskeletal system, hyperreflexia and loss of balance make a fall highly possible. At the same time the deterioration of some senses and functions such as sight, hearing, orientation and mobility also contribute.

Furthermore, patients with pathological problems (cardiovascular, neurological, psychological) have a high chance of a fall. Lastly, medicines have a large share of responsibility. Muscle relaxants, diuretics and antihypertensive drugs are responsible for disorders in concentrating in balance. In fact, medicating four or more drugs, also known as polypharmacy, significantly increases predisposition for an accident according to studies. Of course, an important factor in dealing with these problems is the community nurse, who is trained in order to make possible the transmission of his knowledge to the citizens and promote prevention by reducing the incidence of osteoporosis, fractures and all other diseases. In summary, the purpose of this dissertation is to understand the interpretation of the fracture, how fragile the elderly arein diseases such as osteoporosis and whether the presence of Primary Health Care in the Health System helps through the community nurse. The investigation of the topic will be achieved through the analysis of published scientific articles, which have studied and examined in detail the above topics.