Επίδραση των φυσικοχημικών ιδιοτήτων των φυτικών ινών στα συμπτώματα των λειτουργικών διαταραχών του κατώτερου γαστρεντερικού: βιβλιογραφική ανασκόπηση.

Abstract

Το κοινό σημείο των ορισμών που έχουν αποδοθεί στις φυτικές ίνες από το 1953 έως σήμερα, είναι ότι αποτελούν πολυμερή υδατανθράκων που δεν πέτονται ούτε απορροφώντας από το λεπτό έντερο. Πιο πρόσφατα, το 2016 ο FDA ορίζει τις φυτικές ίνες ως άπεπτους διαλυτούς ή αδιάλυτους υδατάνθρακες με 3 ή παραπάνω μονομερή και τη λιγνίτη η οποία βρίσκεται εγγενής και άθικτη στα φυτά. Η κατηγοριοποίησή τους μπορεί να γίνει με βάση τις πηγές που τις περιέχουν, την διαλυτότητά τους, την ζύμωσή τους και τις φυσιολογικές τους επιδράσεις. Οι κύριες φυσικές πηγές φυτικών ινών είναι τα λαχανικά, τα δημητριακά ολικής άλεσης και τα παράγωγά τους (νιφάδες, πίτουρο και άλευρα), τα φρούτα, οι ξηροί καρποί και τα όσπρια. Οι ίνες αυτές (γνωστές και ως εγγενείς) θεωρούνται επίσης άθικτες επειδή δεν έχουν αφαιρεθεί από τα τρόφιμα. Επιπρόσθετα, ο FDA συμπεριλαμβάνει στις φυτικές ίνες και κάποιους απομονωμένους ή συνθετικούς άπεπτους υδατάνθρακες, όπως η β-γλυκάνη, το ψύλλιο, η κυτταρίνη, το guar gum, η πηκτίνη, το κόμμι χαρουπιού και η υδροξυλο-προπυλο-μεθυλο-κυτταρίνη. Τις τελευταίες δεκαετίες, υπάρχουν πολλά ερευνητικά δεδομένα που καταδεικνύουν την ευεργετική επίδραση των φυτικών ινών στην πρόληψη και διαχείριση των λειτουργικών διαταραχών του κατώτερου γαστρεντερικού συστήματος. Η επίδραση των φυτικών ινών στη λειτουργικότητα του κατώτερου γαστρεντερικού, εξαρτάται από τις φυσικοχημικές τους ιδιότητες και πιο συγκεκριμένα από τη διαλυτότητα, την ικανότητα συγκράτησης νερού, τη δημιουργία όγκου, τη δεσμευτικότητα, την ζύμωση και το ιξώδες. Υπεύθυνοι μηχανισμοί για τον τρόπο δράσης των φυτικών ινών στη γαστρεντερική οδό, συμπεριλαμβάνουν εκτός των άλλων την αύξηση του όγκου των κοπράνων και του περισταλτισμού των τοιχωμάτων του εντέρου, με αποτέλεσμα την μείωση των επιπέδων φλεγμονής, την αλληλεπίδρασή τους με το μικροβίωμα και το ανοσοποιητικό σύστημα μέσω της πρεβιοτικής τους δράσης και την παραγωγή αερίων. Καθώς όλες οι φυσικές πηγές φυτικών ινών δεν περιέχουν μόνο ένα είδος αλλά ποικιλία αυτών η επίδραση κάθε τρόφιμου στα συμπτώματα των λειτουργικών διαταραχών του γαστρεντερικού δεν είναι ξεκάθαρη ενώ δεν υπάρχουν σαφείς οδηγίες στη διεθνή βιβλιογραφία σχετικά με τα κατάλληλα τρόφιμα για την διαχείριση ασθενών με συγκεκριμένα συμπτώματα από το κατώτερο γαστρεντερικό. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να γίνει συγκέντρωση των διαθέσιμων πληροφοριών της υπάρχουσας επιστημονικής βιβλιογραφίας σχετικά με την επίδραση των φυτικών ινών στις λειτουργικές διαταραχές του κατώτερου γαστρεντερικού συστήματος. Απώτερος σκοπός είναι η κατηγοριοποίηση των τροφίμων που περιέχουν φυτικές ίνες ανάλογα με τις φυσικοχημικές τους ιδιότητες (ιξώδες, δημιουργία όγκου, διαλυτότητα, ικανότητα συγκράτησης νερού, δεσμευτικότητα, ζύμωση) και η δημιουργία πινάκων με τα κατάλληλα τρόφιμα για τη διαχείριση των συμπτωμάτων των λειτουργικών διαταραχών του κατώτερου γαστρεντερικού και πιο συγκεκριμένα των: δυσκοιλιότητα, διάρροια, διάταση και παραγωγή αερίων.

The common denominator of fiber definitions from 1953 to the present is that they are carbohydrate polymers that are not digested or absorbed by the small intestine. More recently, in 2016 the FDA designated fiber as indigestible soluble or insoluble carbohydrates with 3 or more monomers and lignin which is inherent and intact in plants. They can be categorized based on the sources they contain, their solubility, their fermentation and their physiological effects. The main natural sources of fiber are vegetables, whole grains and their derivatives (flakes, bran and flour), fruits, nuts and legumes. These fibers (also known as intrinsic) are also considered intact because they have not been removed from food. In addition, the FDA includes in the fiber some isolated or synthetic indigestible carbohydrates, such as β-glucan, psyllium, cellulose, guar gum, pectin, locust bean gum and hydroxyl-propyl-methyl-cellulose. In recent decades, there is a lot of research data that demonstrates the beneficial effect of fiber in the prevention and management of functional disorders of the lower gastrointestinal tract. The effect of fiber on the function of the lower gastrointestinal tract depends on their physicochemical properties and more specifically on solubility, water retention, volume formation, binding, fermentation and viscosity. Mechanisms responsible for the action of fiber in the gastrointestinal tract, including increasing the volume of feces and peristalsis of the intestinal wall, resulting in reduced levels of inflammation, their interaction with the microbiome and the immune system of their prebiotic action and gas production. As all natural sources of fiber do not contain just one species but a variety of them, the effect of each food on the symptoms of gastrointestinal disorders is not clear and there are no clear guidelines in the international literature on the appropriate foods to manage patients with specific symptoms from the lower gastrointestinal tract. The purpose of this study is to gather the available information from the existing scientific literature on the effect of fiber on functional disorders of the lower gastrointestinal tract. The ultimate goal is to categorize foods that contain fiber according to their physicochemical properties (viscosity, volume, solubility, water retention, binding, fermentation) and to create tables with appropriate foods to manage the symptoms of functional disorders. gastrointestinal and more specifically of: constipation, diarrhea, distention and, gas production.